Dojrzeć ją można z większej odległości, niż inne lasy, nie tylko z powodu równości gruntu, ale z powodu ogromu drzew i wielkiej głębi obszarów leśnych. Skutkiem tych głębin, puszcza odrzyna się na skłonie nieba niezmiernie czarno, jak gdyby wstęgą kiru, której końce idą dalej niż wzrok
Henryk Sienkiewicz, Z Puszczy Białowieskiej
O PROJEKCIE
Celem projektu Białowieża Forest, tj. „Wykonanie Planu Zarządzania dla Obiektu Światowego Dziedzictwa Puszcza Białowieska” jest zachowanie dziedzictwa przyrody oraz ochrona różnorodności biologicznej dla przyszłych pokoleń, jak również wypełnienie zobowiązania państwa wynikającego z przystąpienia do Konwencji w sprawie ochrony Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego z 1972 r. (każde państwo przystępując do Konwencji, zobowiązuje się do identyfikacji, ochrony, konserwacji, udostępniania i przekazania przyszłym pokoleniom dziedzictwa kultury i przyrody, zgodnie z zasadami sformułowanymi w dokumencie), a także realizacja decyzji Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO w sprawie Puszczy Białowieskiej.
Plan będzie dokumentem, w którym zostaną m.in. zapisane uzgodnienia w sprawie sposobu zapewnienia właściwej ochrony, konserwacji, wykorzystania i prezentacji Obiektu Światowego Dziedzictwa Puszcza Białowieska.
___
Międzyrządowy Komitet Ochrony Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego, obradujący na 38. Sesji (Katar, 2014), podjął decyzję, by na mocy Konwencji UNESCO wzmocnić ochronę Puszczy Białowieskiej. Powiększony wówczas, rozciągający się po obu stronach granicy, transgraniczny obiekt światowego dziedzictwa pod nazwą Białowieża Forest obejmuje wraz ze strefą buforową powierzchnię ponad 308 tys. ha. Powierzchnia polskiej części Dobra wpisanego na Listę światowego dziedzictwa wynosi 59 576,09 ha, a jego strefa buforowa obejmuje 35 834,91 ha.
KOMITET STERUJĄCY
Komitet sterujący stanowi ciało doradcze, eksperckie, rekomendujące rozwiązania usprawniające realizację projektu pn. Wykonanie Planu Zarządzania dla Obiektu Światowego Dziedzictwa Puszcza Białowieska.
Skład Komitetu
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Białymstoku
Beata Bezubik- Główny Konserwator Przyrody
Małgorzata Golińska - Białowieska Stacja Geobotaniczna Uniwersytetu Warszawskiego
prof. dr hab. inż. Bogdan Jaroszewicz - Uniwersytet w Białymstoku, Uniwersytet Warszawski (do 2022 r. Polski Komitet ds. UNESCO)
prof. dr hab. Marek Konarzewski - Urząd Marszałkowski Województwa Podlaskiego
Magdalena Łyżnicka-Sanczenko - Narodowy Instytut Dziedzictwa
- Anna Marconi-Betka
- Collegium Civitas
dr Barbara Markowska – Marczak - NGO | Fundacja WWF Polska
Tomasz Pezold Knežević - Ministerstwo Klimatu i Środowiska
Edward Siarka - Instytut Ochrony Środowiska – Państwowy Instytut Badawczy
dr inż. Krystian Szczepański (Przewodniczący Komitetu Sterującego)
*Skład Komitetu Sterującego wg alfabetu
