Rynek biogazu w krajach europejskich jest na zróżnicowanym poziomie rozwoju. Pomimo korzyści, jakie niesie ze sobą produkcja biogazu dla środowiska, gospodarki o obiegu zamkniętym czy bezpieczeństwa energetycznego, nadal występuje szereg barier, które w istotny sposób ograniczają możliwości rozwoju rynku biogazu i biometanu w Polsce i Norwegii. Bariery te można podzielić na organizacyjne i prawne, techniczne, ekonomiczne, środowiskowe, przestrzenne oraz społeczne.
Silnie związana z zagadnieniem produkcji biogazu jest także gospodarka bioodpadami. Biogazownie umożliwiają bowiem wprowadzenie zmian w gospodarce odpadami z przemysłu spożywczego oraz biodegradowalną częścią odpadów komunalnych.
Niedostateczny obecnie w Polsce poziom selektywnej zbiórki bioodpadów, a także ograniczone możliwości ich przetwarzania w przeznaczonych do tego istniejących instalacjach, przyczyniają się do wciąż znikomego wykorzystania ich potencjału. Jednym z głównych dokumentów w Polsce dotyczących gospodarki odpadami jest Krajowy Plan Gospodarki Odpadami do 2028 roku. Wśród ustalonych w dokumencie celów dla odpadów komunalnych, w tym ulegających biodegradacji, wskazano m.in. dążenie do zwiększenia recyklingu organicznego przez propagowanie kompostowania przez mieszkańców bioodpadów „u źródła”, ograniczenia składowania bioodpadów do maksymalnie 35% obliczonych na podstawie ilości bioodpadów wytworzonych w 1995 r. Dokument ponadto wprost wymienia zagospodarowanie bioodpadów w biogazowniach (w tym biogazowniach rolniczych) jako jeden z kierunków postępowania z odpadami komunalnymi, ale wskazuje na istotny problem w postaci zbyt małej liczby i wydajności istniejących biogazowni dla zagospodarowania bioodpadów.
Norwegia z kolei od wielu lat należy do państw o bardzo wysokim stopniu selektywnej zbiórki odpadów. W Planie gospodarowania odpadami na lata 2020-2025 w Norwegii wskazano, że krajowym celem jest dążenie, aby wzrost ilości odpadów był znacznie niższy niż wzrost gospodarczy, a zasoby zawarte w odpadach były wykorzystywane w najlepszy możliwy sposób poprzez recykling materiałów i wykorzystanie energii. Zauważono też potrzebę wprowadzania i rozwijania dobrych rozwiązań w zakresie zbiórki bioodpadów, zarówno z gospodarstw domowych, jak i przedsiębiorstw.
Raport “Bariery wdrażania rozwiązań w zakresie produkcji biogazu i gospodarki bioodpadami” przedstawia zbiór zidentyfikowanych barier, z jakimi spotykają się inwestycje w biogazownie komunalne (i biometanownie) oraz system gospodarki bioodpadami w Polsce i Norwegii. Rozpoznanie problemów jest pierwszym krokiem na drodze do poszukiwania i opracowania odpowiednich rozwiązań, które pozwolą na ich ograniczenie lub całkowite usunięcie.